പതിഞ്ഞും പതഞ്ഞും പെയ്തു തോരാതെ
എന്നിലേക്ക് തന്നെ പെയ്തു
വീണോരെന്റെ മഴയാണ് നീ
നിന്നില് കുതിര്ന്നു അലിഞ്ഞലിഞ്ഞു
ആര്ദ്രമായൊരു തൊണ്ടിനുള്ളില്
സമാധിയില് ഞാനും
തമ്മില് പുണര്ന്നു ഹൃദയത്തോളം
കിനിഞ്ഞിരങ്ങുന്നതിനു തൊട്ടു മുന്പാണ്
നമ്മള് ഏറ്റവും പ്രണയിച്ചത്
പെയ്തു പെയ്തൊരു തുള്ളി മാത്രം
ബാക്കിയപ്പോള് മുളച്ചുവന്നൊരു
പുല്ക്കൊടിയാണ് ഞാന്
എന്നിലത്തുമ്പില് തിളങ്ങിനിന്നു നീ
ഒരു ശൂന്യതയും നിലര്ത്താതെ
ഖനീഭവിച്ചു പോകും വരെ കാലം
നമുക്കുചുറ്റും നിശ്ചലമായിരുന്നു
എന്നിലേക്ക് തന്നെ പെയ്തു
വീണോരെന്റെ മഴയാണ് നീ
നിന്നില് കുതിര്ന്നു അലിഞ്ഞലിഞ്ഞു
ആര്ദ്രമായൊരു തൊണ്ടിനുള്ളില്
സമാധിയില് ഞാനും
തമ്മില് പുണര്ന്നു ഹൃദയത്തോളം
കിനിഞ്ഞിരങ്ങുന്നതിനു തൊട്ടു മുന്പാണ്
നമ്മള് ഏറ്റവും പ്രണയിച്ചത്
പെയ്തു പെയ്തൊരു തുള്ളി മാത്രം
ബാക്കിയപ്പോള് മുളച്ചുവന്നൊരു
പുല്ക്കൊടിയാണ് ഞാന്
എന്നിലത്തുമ്പില് തിളങ്ങിനിന്നു നീ
ഒരു ശൂന്യതയും നിലര്ത്താതെ
ഖനീഭവിച്ചു പോകും വരെ കാലം
നമുക്കുചുറ്റും നിശ്ചലമായിരുന്നു
No comments:
Post a Comment